Pieniądze szczęścia nie dają

Tak mówią ci, którzy mają pieniędzy w nadmiarze. Pieniądze dają szczęście, i to jeszcze jak!!!
Wystarczająca ilość mamony pozwalająca godnie żyć i zapewniać wszystkie swoje potrzeby i swojej rodzinie daje niezaprzeczalne szczęście. Górnolotne twierdzenia ze szczęścia nie da się kupić, czyli prawdziwej miłość czy prawdziwej przyjaźni jest prawdziwe częściowo, bo szczęście składa się z wielu czynników, a pieniądze dające bezpieczeństwo, wiele możliwości życiowych
poczynając od dobrych szkół, po wymarzone wakacje, piękny dom, zdrową żywność, lepszą opiekę lekarską, absolutną wolność wyborów …, po prostu lepsze, wygodne życie, to niemalże pełne szczęście.
Schody zaczynają się wtedy, kiedy ilość posiadanych pieniędzy znacznie przekracza potrzeby osobiste. Nadmierna ilość piekielnej forsy potrafi totalnie zniszczyć psychikę. Naprawdę rzadko kto jest odporny na taki nadmiar. Zmienia się optyka świata, postrzeganie innych ludzi, sytuacji, spraw. Forsa zabiera kontrolę nad własnymi zachowaniami, generuje natomiast strach przed utratą lub uszczknięciem majątku i spirala zaczyna się kręcić, bo żeby się zabezpieczyć przed ewentualnymi stratami, trzeba wygenerować jeszcze więcej pieniędzy, i więcej i więcej … i nic poza tym już nie jest ważne. Szczęście znika! Jest za to władza, bo wielkie pieniądze to władza. Pieniądze rządzą światem! To powiedzenie, nie bez powodu jest bezosobowe, bo chodzi nie o człowieka, nie o ludzi. Pieniądze niszczą pojedyncze osoby i całe narody. To dla pieniędzy stworzono niewolnictwo, to dla pieniędzy istnieje wyzysk, to dla pieniędzy wybuchają wojny. Jeśli możni tego świata dają pracę innym i płacą za tę prace jak należy – wszystko jest w porządku, ale takich właścicieli można policzyć na palcach jednej ręki na tym naszym monetarnym świecie. Reszta majętnych, to odczłowieczeni psychole, nadający się wyłącznie do zakładów zamkniętych, których nikt nie ubezwłasnowolnia, bo przecież ich pieniądze rządzą światem. Tragedia!!!!
Konkludując: WIELKIE pieniądze nie dają szczęścia, wręcz przeciwnie.